De engelenmaker- Stefan Brijs
Recensies:
Het was moeilijk om recensies van het boek te vinden met verschillende visies, de recensies zijn bijvoorbeeld veelal lovend over De engelenmaker.
- http://www.recensieweb.nl/recensie/1881/Strijden+met+God.html
- http://vorige.nrc.nl/kunst/article1732631.ece/God_heeft_het_nakijken
Argument 1:
"De engelenmaker valt te omschrijven als een geraffineerd gecomponeerde thriller".
Definitie geraffineerd = zo slim bedacht dat je het niet meteen inziet of begrijpt. Dit houdt dus in dat het boek niet voorspelbaar zou zijn.
Hier ben ik het mee eens, in het begin lijkt het alsof het boek gaat draaien om de veel besproken drieling. Maar verrassend genoeg blijkt het allemaal te gaan om de dokter, zijn leven en zijn ideeën. Maar iets wat wel voorspelbaar is, is dat de drieling is gekloond. Dit is iets waar de dorpsbewoners misschien nooit achterkomen, maar dat de lezer al begon in te zien voordat het onthult werd.
Argument 2:
"Als je op pagina 420 aan het einde van Brijs' krachttoer bent beland, realiseer je je pas goed hoe veel deze roman overhoop heeft gehaald".Hier ben ik het mee eens. Als je denkt dat je alles hebt gehad op deze bladzijde, dan heb je het mis. Vanaf hier begint de schokkende finale, alles komt samen. Als je dacht dat het klonen het hoogtepunt was, fout, het zijn de ideeën over het geloof van Victor Hoppe en hoe hij daarmee omgaat. Hoe hij zichzelf identificeerd met Jezus en zich hetzelfde aandoet.
Argument 3:
"Maar uiteindelijk stuit hij op twee grote tegenstellingen: die tussen goed en kwaad en die tussen gek en normaal".
Hier ben ik het mee eens, alles in het boek draait om goed en kwaad, gek en normaal. Is klonen gek? of normaal? God is kwaad, Jezus is goed. Is die drieling gek? of normaal? Hijzelf is goed, de mensen die hem dwarsbomen kwaad. Aan de ene kant is deze man gek, hij gaat met mensen om alsof het proefkonijnen zijn en ziet in zichzelf een ware levenschepper en tegelijkertijd een Christus. Toch is deze man niet gek te noemen ten opzichte van zijn intelligentheid, hij is qua IQ minder gek dan zijn roddelende dorpsgenoten. En wie zou nou niet gek worden van zo'n jeugd als die van Victor Hoppe?Mensen die ervan uitgaan dat je een debiel bent, mensen die geen vertrouwen in je hebben, mensen die je uitlachen en naar je schreeuwen, ouders die het niet meer aankunnen, geen woord tegen je zeggen en je in een gesticht stoppen, iedereen zo een gekke gestoorde kloonprofessor worden! Dat is toch best normaal.
Argument 4:
"Je eindigt met een gevoel van diepe sympathie voor een man die je menselijkerwijs zou moeten classificeren als een gevaarlijke gek".
Hier ben ik het niet mee eens. Zoals ik bij het vorige argument aangaf, het is toch best normaal om zo gestoord te worden van zo'n jeugd en te gaan klonen als God. Maar wat ik niet normaal vindt is jezelf ophangen aan een kruis, mensen vermoorden en kinderen aan hun lot overlaten. Ik had totaal geen sympathie voor de man op het einde van het boek, misschien wel in het midden van het boek, maar op het einde niet meer. Zijn jeugd en ziekte zouden dan misschien een excuus voor zijn gekte zijn, maar ik vind dit niet genoeg.
Informatie over de auteur:
http://www.stefanbrijs.be/index.php?page=biografie
Informatie over het boek:
http://www.stefanbrijs.be/index.php?page=de_engelenmaker
http://www.librisliteratuurprijs.nl/2006/brijs
Plot:
Over het plot zelf wordt al genoeg in de informatie over het boek beschreven, hierbij staan samenvattingen. Ik kan deze samenvattingen wel gaan over typen in mijn eigen woorden, maar dit vind ik nutteloos.
Centraal conflict
De dokter wil mensen klonen, hiermee wil hij God evenaren en zelfs overtreffen. Hij wil levens geven en gaat hier erg ver in. De vraag is: mogen wij voor God spelen en als dat mag hoever kan je daar dan in gaan? Het is duidelijk dat Meneer Hoppe daar te ver in gaat.
Hoofdpersoon
De hoofdpersoon is Victor Hoppe, hij heeft rood haar, een rode baard en een hazenlip. Hij is heel intelligent. Victor is huisarts in het dorpje Wolfheim en heeft een drieling, zijn drie zonen: Rafaël, Gabriël en Michaël, zoals de aardsengelen. Hij heeft het syndroom van Asperge, hierdoor toont hij weinig emoties en ziet hij alles óf als het kwaad óf als het goede. Victor indentificeerd zichzelf met Jezus, die hij als het goede ziet, God daarentegen ziet hij als het kwade. Victor was voordat hij huisarts werd een belangrijke embryoloog en was de eerste die muizen kloonden, hiermee is hij verder gegaan en heeft zo zichzelf gekloont: de drieling. Door te klonen wil hij levens geven en net zo zijn als God, beter zijn dan God. Zijn motto is: Iets wat onmogelijk lijkt is eigenlijk alleen maar moeilijk, dit komt vaak terug in het boek.
Centrale handeling
Het klonen is denk ik de centrale handeling, het zichzelf identificeren met Jezus en de strijd met God.
Ruimte
Het verhaal speelt zich af in het dorpje Wolfheim, in het huis van de dokter en in het dorp zelf. In het gesticht, de basisschool, de middelbare school en de universiteit waar Victor zijn leven doorbracht. Het drielandenpunt, waar Victor zelfmoord pleegt en waar Mevrouw Maenhout met de drie kinderen stiekem naartoe gaat.
Tijd
Vertelde tijd is eigenlijk het leven van Victor Hoppe 4 juni 1945 - 21 mei 1989, het laatste hoofdstuk is een jaar na de dood van Victor 1990 dus.
Verteltijd is 429 bladzijdes.
Voorkant boek
Op de voorkant van het boek staat een eicel, dit heeft alles te maken met het klonen.